carota

carota
s.
desvergüenza, frescura.
«¡Vaya morro! ¡Qué carota!» Fernando Martínez Laínez, Andante mortal.
«Pero aquella carota, aquella atención respetuosa del tipo...» Juan Marsé, La oscura historia de la prima Montse.
❙ ▄▀ «No tiene carota el tío ni nada. Me ha pedido dinero otra vez. ¡Qué carota!»
en sus enmiendas y adiciones al diccionario la RAE quiere incluir: «com. Coloq. Fig. caradura».
2. desvergonzado, fresco, gorrón, caradura.
«¡Descarado, más que descarado! ¡Eres un carota!» C. J. Cela, La colmena.
«...personajillos de cuarta fila, de nescientes y cantamañanas, carotas y robaperas...» Jaime Campmany, ABC, 11.2.98.
«...la única razón que teníais en contra de los que ya nos habíamos aupado, los valientes y carotas...» A. Zamora Vicente, Mesa, sobremesa.
«...queda muy bien haber estrenado un bodrio del peculiar carota.» Alfonso Ussía, ABC, 19.7.98.
«Un carota, un cara muy cara...» A. Zamora Vicente, ABC, 17.5.98.
«...se comprobó que sus necesidades sociales eran las propias de un carota como él.» Manuel Giménez, Antología del timo.
«...el carota de Palau y yo esperando que llegarais...» Juan Marsé, Si te dicen que caí.
❙ ▄▀ «El carota de tu hermano ha estado aquí otra vez a pedirme favores.»
DRAE, adición de artículo: «com. Coloq. Fig. caradura».

Diccionario del Argot "El Sohez". 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу
Sinónimos:

Mira otros diccionarios:

  • carotă — CARÓTĂ, carote, s.f. 1. Varietate de morcovi timpurii, cu rădăcini scurte globuloase, de culoare galbenă roşiatică. 2. Probă cilindrică de material luată din betonul de fundaţie al unei şosele, în vederea verificării proprietăţilor fizice şi… …   Dicționar Român

  • carota — CAROTÁ, carotez, vb. I. intranz. (Franţuzism) A înşela, a extorca. ♦ (La biliard) A juca astfel încât să rămână adversarului o lovitură dificilă. – Din fr. carotter. Trimis de valeriu, 11.02.2003. Sursa: DEX 98  carotá vb., ind. prez. 1 sg.… …   Dicționar Român

  • carota — /ka rɔta/ [lat. tardo carōta, dal gr. karōtón ]. ■ s.f. 1. (bot.) [radice ingrossata della pianta omonima] ▶◀ Ⓖ (region.) pastinaca, Ⓖ (region.) radica gialla. ● Espressioni: fig., pel di carota [persona dai capelli rossi] ▶◀ fulvo, (region.)… …   Enciclopedia Italiana

  • Carōta — Carōta, Möhre, s.d.u. Daucus carota …   Pierer's Universal-Lexikon

  • carota — adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Uso/registro: coloquial. [Persona] que es caradura: Elsa es una carota terrible, no te fíes de ella. Son unos carotas estos chicos …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • carota — com. coloq. caradura …   Diccionario de la lengua española

  • carota — ca·rò·ta s.f., s.m.inv., agg.inv. 1a. s.f. AU ortaggio dalla polpa dura e dolciastra di colore rosso arancione, di forma allungata, costituito dalla radice di una pianta erbacea, largamente coltivato e mangiato crudo o cotto, spec. come contorno …   Dizionario italiano

  • carota — ► adjetivo/ sustantivo masculino femenino coloquial Caradura, descarado, fresco: ■ el muy carota se fue sin pagar. * * * carota (inf.) n. Aum. de «cara» en la acepción de «caradura» (descarado, desvergonzado o *cínico). * * * carota. com …   Enciclopedia Universal

  • carota — {{#}}{{LM C07361}}{{〓}} {{SynC07530}} {{[}}carota{{]}} ‹ca·ro·ta› {{《}}▍ adj.inv./s.com.{{》}} {{♂}}Referido a una persona,{{♀}} que tiene gran desfachatez o desvergüenza. {{#}}{{LM SynC07530}}{{〓}} {{CLAVE… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • carota — {{hw}}{{carota}}{{/hw}}s. f. 1 Pianta erbacea delle Umbellali con fiori composti bianchi e violetti e grossa radice a fittone, carnosa e commestibile | Radice di tale pianta, di colore rosso aranciato | (fig.) Pel di –c, persona dai capelli rossi …   Enciclopedia di italiano

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”